Jouw te hulp te snellen

Ik zal je niet, om jou te hulp te snellen

Van mijn eigen mislukkingen vertellen                      
Ik zal niet met je huilen, zeker niet

Er is maar al te veel erkenning voor verdriet

Nooit, zal ik me boven je stellen

Je niet beleren en ook geen oordeel vellen

Heel zacht, maar ongenaakbaar zal ik zijn

Een toevluchtsoord, een wereld vrij van pijn

Ik zal je niet je zelf laten kwellen

Je zelf toegebrachte wonden laten zwellen

Je laten geloven in de liefde, doe ik niet

Je moet niet dromen, maar geloven wat je ziet!

Ik zal geen liefdes-alarmlijn voor je bellen

Geen mens kan dit proces voor jou versnellen

Je moet vertrouwen op de pijn, op het verdriet

En dan geloven……..Liefde is dit niet!