Als je rond doolt, in die koude donkere dagen
En je zegeningen meetorst als een vloek
En niet anders kunt dan vluchten en versagen
Weet dan, dat Ik je nog niet zoek…
Als je het licht in je ziel nog ziet als duister
Overweldigt, door de schittering der schijn
Niet de stilte zoekt, waar Ik geduldig luister
En de liefde nog verstaat als zwak en klein…
Als je tekort hebt, aan wat jou is toegemeten
Je blijft klagen en twijfelt aan je lot
Jouw uniek zijn – ver van je gesmeten
En daar jezelf en de wereld mee bedot…
Ik laat je nog voorbij gaan in die dagen
Want al heb je me slechts op een haar gemist
Ooit komt het moment dat je zult slagen
En jij begrijpt, dat Ik van alles wist
Geen opmerkingen:
Een reactie posten